Współpraca
Zasady współpracy z Galerią zostaną przedstawione wkrótce. Prosimy o obserwacje naszej strony.
Rada Programowa
Rada Galerii, została powołana na lata 2024–2028 i pełni funkcję organu opiniodawczego i doradczego. Jej zadania obejmują opiniowanie programów
i planów działalności Galerii, ocenę ich realizacji, wspieranie Dyrektora
w poszukiwaniu nowych form wsparcia organizacyjnego, koncepcyjnego
i finansowego, a także wyrażanie opinii i składanie wniosków w kluczowych sprawach związanych z funkcjonowaniem Galerii.
Skład Rady
Agnieszka Bebłowska Bednarkiewicz
Historyczka sztuki, kuratorka Galerii Kordegarda NCK.
Kuratorka i koordynatorka wystaw, między innymi: „Album rodzinny. Zdjęcia, które Żydzi zabrali ze sobą (2018), „Ojcowizna. Zenona Olejniczak” (2018), „Pamięć. Wystawa w 75 rocznicę wyzwolenia niemieckiego, obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz-Birkenau (2020), „Tchórzewski. Inne spojrzenie” (2020), „Obecność. Magdalena Gross/ Gela Seksztajn” (2021), „Kolekcja Osieki” (2021), „Henryk Morel. Znaki” (2022), „Pożoga” (2022), „Państwowiec/ Jan Szczepkowski”, „Patriota/ Artur Szyk” (2023), „Kobieta wyzwolona. Polskie art déco w ceramice” (2024), „Referat Graficzny” (2024).
Autorka tekstów z zakresu historii sztuki, między in. o Jerzym Nowosielskim, Jerzym Tchórzewskim, Lucasie Cranachu, Zenonie Olejniczak publikowanych w katalogach i kwartalnikach. Autorka opowiadań i książek dla dzieci i dorosłych pisanych pod pseudonimem. Jurorka w konkursach architektonicznych Konkursu Kształtowania Przestrzeni IARP. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
dr hab. Piotr Oszczanowski
historyk sztuki, doktor nauk humanistycznych, specjalista sztuki dawnej, głównie nowożytnej. Od 2014 dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Działalność naukową w zakresie historii sztuki od studiów wiązał z Uniwersytetem Wrocławskim. W 1991 roku obronił dysertację magisterską pt. „Rzeźba manierystyczna z przełomu XVI i XVII wieku w kościele pw. Św. Trójcy w Żórawinie”, w 2001 r. dysertację doktorską „Gerhard Hendrik z Amsterdamu (1559–1615). Życie i twórczość wrocławskiego rzeźbiarza”. Działalność zawodową w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego rozpoczął od 1991 roku jako asystent, następnie od 2002 roku jako adiunkt w Zakładzie Sztuki Nowożytnej, rok później adiunkt w Zakładzie Historii Sztuki Renesansu i Reformacji (do dziś), zaś w latach 2002–2005 pełnił funkcję wicedyrektora IHS UWr. Od 2014 roku pełni funkcję dyrektora Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Od 2015 roku członek Rady do Spraw Muzeów przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Stypendysta m.in. Uniwersytetu im. Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem, Fundacji Lanckorońskich z Brzezia w Rzymie (1998), Uniwersytetu w Hamburgu (1998–2000); stypendium Fundacji im. Alexandra von Humboldt i Prezydenta Niemiec dr. Romana Herzoga. W latach 2004 i 2005 pełnił staż w Uniwersytecie im. Karola w Pradze.
W 2023 r. został uhonorowany Śląską Nagrodą im. Juliusza Ligonia „za troskę o dziedzictwo kulturowe Dolnego Śląska, w tym wkład w przywrócenie pierwotnej świetności Ołtarzowi Andreasa Jerina”.
Katarzyna Haber
historyczka sztuki, stypendystka ICOMOS IFLA University of York, wykładowczyni WSEiZ, kuratorka Galerii Kordegarda NCK, kuratorka Galerii Apteka Sztuki, organizatorka Festiwalu Warszawskich Galerii WarsawByArt, kuratorka i koordynatorka ok. 190 wystaw (m.in. J. Czapskiego we współpracy kuratorskiej z E. Skoczek, C. Norwida, B. Schulza i L. Cranacha, J. Hałasa, A. Strumiłły itd.), autorka artykułów o sztuce (m.in. PAU PAN, katalogi, katalogi NCK w tym „Sztukmistrz” nagrodzony Nagrodą Feniksa 2022), scenarzystka, rysowniczka.
Paulina Kurc-Maj
historyczka sztuki i kustoszka, Dyrektorka Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Kuratorka i współautorka licznych wystaw, m.in.: Joseph Beuys. Polentransport 1981 (z A. Saciuk-Gąsowską, Bratysława, 2003); Swingujący Londyn. Kolekcja Grabowskiego (z A. Saciuk-Gąsowską, Łódź 2007), Powidoki życia. Władysław Strzemiński i prawa dla sztuki (wraz z J. Lubiakiem, Łódź 2010-2011), Un Mundo Construido. Polonia 1918-1939 (z J. M. Bonetem, Madryt, 2011), Zmiana pola widzenia. Druk nowoczesny i awangarda (Łódź 2014), Dada Impuls/e. Kolekcja Egidio Marzony (z p. Politem, Łódź 2015), Superorganizm. Awangarda i doświadczenie przyrody (z A. Jach, Łódź, 2017), Organizatorzy życia. De Stijl polska awangarda i design (Łódź, 2017-2018), Wielka wojna (z A. Saciuk-Gąsowską i P. Politem, Łódź, 2018-2019), Nowosielski w Łodzi (z J. Goździk, Łódź, 2023). Autorka wielu tekstów i wykładów o sztuce międzywojennej awangardy oraz historii Muzeum Sztuki w Łodzi w okresie międzywojennym i po II Wojnie Światowej, współredagowała m.in. książkę: Międzynarodowa Kolekcja Sztuki Nowoczesnej grupy „a.r.” (Łódź, 2019). Ostatnio przygotowywała rocznicową wystawę i katalog Sala Neoplastyczna. Stan początkowy (Łódź, 2023).
Współpracowała także w muzealnych projektach inwestycyjnym i badawczych, m.in.: Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi z Program Operacyjnego Polska Cyfrowa (2020-2023) oraz Straty wojenne w Muzeum Sztuki w Łodzi w ramach programu Badanie polskich strat wojennych (2023).
W 2015 roku otrzymała honorowe odznaczenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Obecnie zajmuje stanowisko Zastępcy Dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi ds. Promocji i Upowszechniania.
Tomasz Rudomino
Dziennikarz, krytyk sztuki, podróżnik. Absolwent Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim oraz na Sorbonie w Paryżu.
Pracował w tygodniku „Kultura” jako publicysta. Swoje artykuły publikował w „Polityce”, „Sztuce”, „Literaturze”, „Projekcie”, Życiu Warszawy”, „Voyage”, „Podróżach”. W przeszłości był redaktorem naczelnym miesięcznika „Sztuka Polska”, a także tygodnika „Kobieta i Życie”. Laureat Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego I stopnia w dziedzinie krytyki artystycznej.
Stypendysta Rządu Francuskiego. Napisał m.in: “Mały leksykon sztuki najnowszej”, “Podróże po Gauguinie”. Zajmował się szczególnie twórczością artystów pokolenia lat 80. Organizował wystawy i wydarzenia artystyczne.
Prowadził wykłady z historii sztuki w Zaocznym Studium Reżyserii Teatralnej. Podróżował do wielu krajów na wszystkich kontynentach. Zrealizował ponad 150 filmów dokumentalnych i audycji telewizyjnych obejmujących tematy z zakresu kultury i historii, polskiej i międzynarodowej. Jest laureatem wielu nagród za film o tradycji przewijania zmarłych na Madagaskarze.
Ma za sobą zrealizowane etiudy filmowe o wielu artystach polskich i zagranicznych. Na co dzień redaguje portal wSztuce.net, poświęcony światowym trendom i zdarzeniom sztuki najnowszej czy fotografii.
Interesuje go sztuka emigracyjna, głównie polska, ale także w każdym innym obszarze kulturowym i etnicznym. Pasjonuje się japońskim drzeworytem, francuskim nowym realizmem i abstrakcją liryczną.
Mieszka w Paryżu.
